Roy Orbison

Stucco

(bestialsko skopiuję z wikipedii)
Roy Orbison (ur. 23 kwietnia 1936 w Vernon w Teksasie, zm. 6 grudnia 1988 w Hendersonville w Tennessee) - amerykański piosenkarz i wokalista rockowy związany z gatunkiem rock and roll. Orbison, będąc jednym z pionierów rock and rolla, przyjął zupełnie inny kierunek, niż jego koledzy i konkurenci. Nie posiadając charyzmy scenicznej ani okazałej prezencji, skupił się na stronie muzycznej i tekstowej swych piosenek. Obdarzony ciekawym, operowym głosem, śpiewał miłosne piosenki, stawiając się w pozycji odrzuconego. Łącząc to ze swymi cechami fizycznymi, udało mu się wykreować obraz "sympatycznego przegranego". Największym jego przebojem była piosenka doskonale znana wszystkim - Oh, Pretty Woman.
Od połowy lat sześćdziesiątych do końca osiemdziesiątych kariera artysty uległa załamaniu. Wydawane albumy nie cieszyły się popularnością. Nie udały się także próby kariery aktorskiej. Na scenę powrócił niespodziewanie, zaproszony do udziału w nagraniach supergrupy folk rockowej Traveling Wilburys, w której obok Boba Dylana, Toma Petty'ego, George'a Harrisona i Jeffa Lynne'a nagrał znakomicie sprzedający się album. Przypomniany publiczności nagrał nowy solowy album, tym razem bardzo dobrze przyjęty. Odradzającą się karierę artysty przerwała śmierć na zawał serca.

California Blue
Anything you want, you got it (mam nadzieję, że link jest okej)
Oh, Pretty Woman
I drove all night (o, a to znacie bardzo dobrze)

Co do mnie - bardzo lubię Roya, ma cudowny, głęboki, potężny, operowy głos. Zaraziła mnie nim mamusia, która za młodu była jego gigantyczną fanką. Ulubione piosenki - I drove all night, Anything you want you got it, Sweet Dream, California Blue, Lana. Gorąco polecam, naprawdę.

A jak wam się podoba?

Stucco

Dzieciaki, bierzta się za Roja.